हाल केन्द्रिय डोजोमा प्रशिक्षण गराउदै रहेका बिनोद शाक्यले औपचारिक रुपमा करातेबाट सन्याष लिएका छैनन् । तर, संयोग बिप्लब श्रेष्ठ, भिम बहादुर तामांग र दिबस श्रेष्ठ   उनले नै प्रशिक्षण गराएका खेलाडी राष्ट्रिय च्याम्पियन भइसकेका छन् । कुनै समय उनले  आर्मी टोलीलाई प्रशिक्षण गराएका थिए । आर्मी टोलीकै लेखनाथ मैनाली पनि अहिले च्याम्पियन भइसके । तौल  मिल्ने यी खेलाडीको प्रतिस्पर्धा हुन थाले पछि उमेरले ३८ पार  गरिसकेका बिनोदलाई अब आफै खेल्न आबस्यक लागेको छैन । यसैकारण उनी प्रशिक्षण कार्यलाई  थप ब्यबस्थित बनाउने कुरामा केन्द्रित छन् ।
हाल  पुलिसका सोनाम लामा, अर्मीला डिसी, एपीएफकी कुशुम खड्का, आर्मीमा रहेकी रिता कार्की, आर्मीमै रहेकी बिभुषा, आर्मीका सिताराम बिक,लगायत खेलाडीको उत्कृष्टतामा बिनोदको  केही न केही देन   पक्कै छ ।
खेलाडीको रुपमा आरोह अबरोह थुप्रै छन्, उनको जिवनमा । थुप्रै कुरा विर्षन लायक घटना पनि भए , रामेछाप चुचुरेका बिनोदको जिवनमा । नवौ दक्षिण एसियाली खेलकुद पछि उनले दुइ बर्ष कराते छाडेका पनि थिए । कोलम्बो सागमा घरेलु खेलाडीसंग पराजित हुदै काश्य पदकमा सिमित  उनले धैयर्तालाई कायम राखे र ३४ बर्षको उमेरमा साग स्वर्ण पदक जिते । सबै नेपाली खेलकर्मीका लागि पाठ बनेका बिनोदले प्रमाणीत गरेरै छाडे खेलकुदमा लाग्नेहरुले जस्तो प्रतिकुल अबस्था आए पनि धैर्यता नगुमाए एक स्वर्णीम दिन आफ्नै लागि पर्खीरहेको हुने छ । त्यो स्वर्ण पदकसंगै नेपाली करातेले  ढाका सागमा तीन स्वर्ण पदक जितेको थियो । त्यही साग देखि नेपालमा कराते कर्मीले हाम्रो खेलनै अब्बल भनेर दाबी गर्ने अबसर पाएका छन् ।
राम्रो प्रशिक्षक बन्ने लक्ष्य बोकेका उनले जिवनमा जत्ती संघर्ष गरे , जुन उत्कृष्टता थियो ,त्यो अनुसार पाए या पाएनन, इतीहासले सम्झने छ । तर, साचो के हो भने जस्तोसुकै अबस्थामा पनि परिश्रमी ब्यक्ति जमिनबाट शिखरको उचाइमा पुग्ने क्षेत्र खेलकुद नै हो भन्ने चाही उनले पुष्टि गरेरै छाडे । अन्य निम्न मध्यम बर्गीय  नेपालीको झै हेर्दा सामान्य र भोग्दा कठीन  दैनिकी । त्यो कठोर दैनिकी नै उनको जिवनको पुरस्कार हो , उनको परिभाषामा । जुन कठिन परिस्थीतीले उनलाई संघर्ष गर्न सिकायो र समस्या झेल्ने बानी बसाल्यो । समस्याका विचमा पनि सफलता बिनोदको मुल परिचय नै यही हो ।
बिनोदलाई नजीकबाट चिन्ने आर्मीका लेखनाथ मैनाली बिनोद राम्रो प्रशिक्षक भएको र उनको प्रशिक्षण आफन लागि पनि उपयोग भएको बताउछन् । दिबसले भने आफै भिडियो हेर्न, युट्युब हेर्ने, चेलाको सामान्य कमजोरी हटाउन पनि मिहेनत गर्ने , भातृत्व र मैत्रीपूर्ण सम्बन्ध राख्न चाहने प्रशिक्षकको रुपमा बिनोदलाई सधै सम्झने गरेका छन् । बिनोदको स्वभाब अली फरक  नै छ । परिक्षण गर्ने, मिहनेत गर्ने ,खेलाडी र अन्य प्रशिक्षकसंग छलफल गरि रहने । उनको स्वभाबका बारे उनकै कथन भिन्न छ । सिक्ने र सिकाउनेसंगै  भए र खुला छलफल भए, सबै  निखारिन सक्ने उनको मत छ । प्रशिक्षकको रुपमा यो उनको महत्वपूर्ण बिशेषता पनि हो ।
खेलकुदमा लाग्ने पछिल्लो पुस्ताका लागि उनले भन्ने एउटै कुरा छ । मिहेनत गर, प्रशिक्षणमा केन्द्रित होउ भबीश्य तीम्रै हो । कसैले छेकेर छेकिदैन । रोकेर रोकीदैन ।